నేను పొద్దున్నే టిఫిన్ తెద్దాం అని వీధి చివర్న కాంటీన్ కి వెళ్లాను. పార్సెల్ ఆర్డర్ చెప్పాను. అక్కడ పార్సెల్ కౌంటర్ లో ఇద్దరూ కొత్త కుర్రాళ్ళే. ఎలాగ తెలుసును అని అనుకుంటున్నారా? టోకెన్ స్లిప్ ఇచ్చాక నా మొహం కేసి చూస్తున్నారు. "సరే మనం స్నానం చెయ్యలేదు కదా...అందుకే అయ్యి ఉంటుంది", అనుకున్నాను. ఇంకా చూస్తూనే ఉన్నారు. అప్పటికి అర్థమైంది. వాళ్ళకి ఇంక అక్కడ పధ్ధతి అర్థం కాలేదు అని.
నేను ఆర్డర్ చదివాను. "ఒక ప్లేట్ పూరి. ఒక మసాలదోస without oil" అన్నాను. ఇదివరకుటి కుర్రాడు లేదు, వాళ్లు సొంతపెత్తనం చెయ్యడం ఎందుకు", అని మన పోరగాల్లు వెయిట్ చేసారు. అతడు వచ్చి - "వీళ్ళకి మనం చిన్న షో ఇద్దాం", అని ట్రై చేసాడు అనుకుంటాను. నేను "without oil", అన్నాను. అప్పుడతను - "ఏది?", అన్నాడు. నాకు వింతగా అనిపించింది. ఒక్క నిముషం ఆలోచించి - "పూరి oil లేకుండా అవ్వదు కదా!", అన్నాడు. అందరం ఒక్క రెండు నిముషాలు continuous గా నవ్వుకున్నాము :)
ఇంతలొ ఎవరో రవదోస ఆర్డర్ ఇచ్చారు ఎవరో. అది అంటే నాకు భలే ఇష్టం. కానీ దాని equation నాకు inefficient గా అనిపిస్తుంది. పదిహేను నిముషాలు కాలిస్తే రెండు నిముషాలలో తినేస్తాము. అందుకే ఆర్డర్ చెయ్యలేదు; ఇంట్లో మా అమ్మకి breakfast లేట్ అవుతుంది అని. అసలు రవదోస... దాని తస్సాదియ్యా - టూ మచ్. అది చూస్తూనే రెడీ అయిపోయి వెళ్లిపోతుంటే నాకు త్రివిక్రమ్ పూనాడు. "రవదోస రంభ లాగుంటే, మసాలదోస మంథర లాగా ఉంటుంది", అనిపించింది. ఇక ఎదురుగుండా అప్పడాలు, వడలు వేయిస్తున్నారు. అన్నీ ఇష్టమే :) మనసు గట్టి చేసుకుని పార్సెల్ పట్టుకుని ఇంటికి వచ్చేసాను.
ఇంతటితో ప్రాస దోస అప్పడం వడ" అనే అంకం సమాప్తం.
No comments:
Post a Comment