గిల్లికజ్జాలు

నా "మొగుడ్స్ పెళ్లామ్స్" పోస్ట్ చూసి మరొక చెల్లి కొన్ని కీలకమైన విషయాలపైన కూలంకషంగా చర్చింది. ఆమె అనుమతితో ఇక్కడ ఆ చర్చను ఉంచుతున్నాను.

ఇంతకీ ఈ చెల్లి కూడా సాఫ్ట్వేర్ ఇంజనీరే. కొన్నాళ్ళు ఇండియా లో పని చేసింది. ఇప్పుడు యు.ఎస్. లో చేస్తోంది. ఇంటర్నెట్ లో పరిచయం ఐన ఒక అబ్బాయిని ఇష్టపడి, ఇంట్లో ఒప్పించి, పెళ్లి చేసుకుంది. యు.ఎస్ వచ్చినా భారతీయ సాంప్రదాయాన్ని, ఆ సాంప్రదాయం వెనుకనున్న సాత్వికతను గ్రహించి బుద్ధిగా మసులుకుంటుంది.

నేను: ఏయ్, ఎలాగున్నావు?
తను: బాగున్నాను. నీ మొగుడ్స్ పెళ్లామ్స్ పోస్ట్ చదివాను. చాలా బాగుంది. నూరు శతం ఒప్పుకుని తీరతాను. ఆ చెప్పిన అమ్మాయి ఎవరో కానీ ఒక్క ముక్క కూడా పొరబాటు లేకుండా చెప్పింది. బ్యూటిఫుల్! థాంక్స్!
నేను: ఏదో చెల్లెమ్మ, నా పని ఏముంది. ఎవరో పీకిన క్లాసు అందరికీ ఉపయోగపడాలని అక్కడ టైపు చేసి పెట్టాను అంతే.
తను: నేను ఆలోచిస్తూ ఉంటే ఒకటి అనిపిస్తుంది. ఎప్పటినుండో మన అందరిలోనూ అబ్బాయిలు ఎక్కువ, అమ్మాయిలూ తక్కువ అనే ఫీలింగ్ ఉండిపోయింది. ఉదాహరణకి భర్తా భార్యని "మీరు" అనడం భార్యకే ఇష్టం ఉండదు. అదే లవ్ మ్యారేజ్ అయినా కూడా అబ్బాయిని అమ్మాయి మీరు అనే పిలుస్తుంది.
నేను: అదే ఆ పోస్ట్ లో ఇంకో చెల్లి చెప్పినట్టు, అమ్మాయికి భర్త తనను ప్రేమిస్తున్నాడు అనే ఫీలింగ్ ఉంటే చాలు. adjust అయిపోతుంది.
తను: అన్నట్టు, నువ్వు ఆయన ఏదో మాట్లాడుకుంటున్నారు అని చెప్పారు. ఏంటో?
నేను: ఏముంది, నువ్వు తనని రాచిరంపాన పెట్టేస్తున్నావు అని చెప్తున్నాడు. మొన్ననే ఏదో కొంచం వెరైటీ జీన్స్ వేసుకుంటాను అని గొడవ చేసావంట?
తను: ఛి, modern డ్రెస్ ఏమి కాదు.
నేను: అదేమిటి? modern అంటే బూతు అన్నట్టు మాట్లాడుతున్నావు?
తను: అది ఏదో వెరైటీ జీన్స్ వేసుకుంటాను అంటే ఆయనకీ కోపం వచ్చింది. బాగా కొట్టుకున్నాము :P
నేను: ఇదిగో, నా లాంటి ఉత్తముడి చెల్లాయి అంటే చాలా అంచనాలు ఉంటాయి అత్తారింట్లో. ఎంతో మర్యాదగా ఉంటుంది అని, ఇంటి పరువు నిలబెడుతుంది అని అనుకుంటారు. ఇలాగ నీచంగా గుడ్డల కోసం, ఐస్-క్రీంల కోసం మొగుడితో గోడవాడి నా పరువు తియ్యకు. బుద్ధిగా ఉంటే మా మాంగారితో చెప్పి నా పెళ్ళికి నీకు పట్టుచీర పెట్టిస్తాను.
తను: హి హి :) చిన్న చిన్న వాటికి కూడా చాలా కొట్టుకంటాములే.
నేను: చిన్న చిన్న వాటికి ఐతే పరవాలేదు. సరదాగా ఉంటాయి గిల్లికజ్జాలు :)
తను: నేనేదో ఉత్తినే అంటాను. తను అది సీరియస్ గా తీసుకుంటారు. తరువాత నేను "ఎం లేదు. లైట్. ఉత్తినే అన్నాను", అని ఎంత చెప్పిన ఆయన ఒప్పుకోరు. "నువ్వు నా కోసం త్యాగం చేస్తున్నావు. నేను నీకు సూట్ కాను", అని తల తినేస్తారు.
నేను: అదేమిటి? ఇది అమ్మాయిల డవలాగు కదా?
తను: అలాగా ఏమి లేదు అన్నయ్య - అమ్మాయిలూ, అబ్బాయిలు అని. ఒక్కోసారి "నువ్వు త్యాగం చెయ్యొద్దు. నేనే నీ కోసం మారతాను", అంటారు. ఆయన్ని నేను బాగా ఇబ్బంది పెట్టేస్తాను.
నేను: అదేం సరదా తల్లీ నీకు?
తను: అయ్యో, రామ! ఆయన్ని ఇబ్బంది పెట్టడం నాకు సరదా ఏమిటి? నేను ఉత్తినే అన్నదానికి సీరియస్ గా రియాక్ట్ అవుతారు. అనవసరంగా hurt అవుతారు. నేను ఎంత చెప్పినా వినిపించుకోరు.
నేను: సహజంగా ఈ సంప్రదాయం విషయానికి వచ్చేసరికి, చాలా మంది మగవాళ్ళు వాళ్ళ కంటేఎక్కువ conservative గా ఉండే ఆడవాళ్ళని ఇష్టపడతారు. నాకు చాలా మంది అదే సలహా ఇచ్చారు. భార్యకి ఆచారం తెలియకపోయినా ఫరవాలేదు, తెలివి లేకపోయినా ఫరవాలేదు, భక్తీ లేకపోయినా ఫరవాలేదు, కానీ సంప్రదాయం మాత్రం బాగుండాలి అనే కొంచం సంప్రదాయం తెలిసిన కుటుంబం నుండి వచ్చిన అబ్బాయి అనుకుంటాడు.
తను: చాలా కరెక్ట్ గా చెప్పావు అన్నయ్య. నేను "అది చేసేద్దాము. ఇది చేసేద్దాము", అనుకునేదాన్ని. నిజానికి చేసినా చెయ్యకపోయినా ఆ ఫీలింగ్ అయితే ఉండేది. "అన్నీ చూసేయ్యాలి. ఎంజాయ్ చేసెయ్యాలి", అని. ఏదైనా కొత్తది కన్పిస్తే చాలు ఇంక ఆగలేకపోఎదాన్ని. ఒక్క రెండు నిముషాల తరువాత ఆ ఎంతూ ఉండేది కాదు.
నేను: కొత్త తరం ఆలోచనలన్నమాట. సరే, మరి ఆయనేమిటి అంటారు?
తను: అది ఆయన చూసి, "ఛాన్స్ ఉంటే నువ్వు చేద్దాము అనుకున్నావు కదా?", అని అంటారు. నేను లేదంటాను. అప్పుడు ఆయన అది ఎందుకు చెయ్యడం తనకు నచ్చదో విడమర్చి చెప్తారు. నాకు అర్థం అవుతుంది. అయినా ఊరికే అలుగుతాను.
నేను: హి హి, ముదిరిపోయావు కదే తల్లి.
తను: అప్పుడు ఆయనకీ చెప్పి చెప్పి చిరాకు వస్తుంది. అప్పుడు నేను వెళ్లి సారీ చెప్పేస్తాను.
నేను: బాగుంది వరస!
తను: మాటలు మాటలు కాదు అన్నయ్య! అవి మనసుకు ప్రతిరూపాలు. మనసులో లేనిదే ఏ మాట రాదు. వచ్చింది అంటే దానికి ఒక కారణం ఉండకపోదు. అందుకే జాగ్రత్తగా మాట్లాడాలి.
నేను: కరెక్ట్ వ్యక్తికే చెప్పావులే. నా మాట తీరు నచ్చక మొన్ననే ఒక అమ్మాయి, "పో రా వెధవ", అంది. ఆ అమ్మాయి నోట ఆ మాట వినడం అదే మొదటి సారి.
తను: అయ్యో రామ! నిన్ను అంత మాట అందా?
నేను: పోనీలే, జరిగిందేదో జరిగిపోయింది. పోనిలే మనసులో నాలుగు సార్లు అనుకునే బదులు, ఇదే బెటర్. ఇంతకీ మీ డ్రెస్ ల గోల ఎక్కడిదాకా వచ్చింది?
తను: మా అమ్మని చూస్తె నాకు చాలా ఆశ్చర్యం వేస్తుంది. యు.ఎస్ కి వచ్చినా సరే, ఇంక పెద్ద బొట్టు పెట్టుకుని, పట్టుచీర కట్టుకునే ఉంటుంది. అలాగా ఉండటానికి ఎంతో ఆత్మవిశ్వాసం ఉండాలి. మనతో మనం నిజాయతి గా ఉండాలి. అది ఈ కాలం అమ్మాయిలకి తక్కువ అని నా అభిప్రాయం.
నేను: అవును. Modern డ్రెస్ లు ఇష్టపడే అమ్మాయి అవి కూడా వేసుకోగాలగాలి కదా ఇండియా లో?
తను: అవును కరక్టే అన్నయ్య. కానీ, చాలా మంది వాళ్ళకు తెలియకుండానే ఇతరుల కోసం మారతారు. వాళ్ళకు వాళ్ళు సమాధానం చెప్పుకోవడానికి "రోమ్ నగరం లో రోమన్ లాగా ఉండాలి" అని చెప్పుకుంటారు. ఆ మార్పు external గానే ఉంటోంది అనుకుంటారు. ఆ మార్పు ఎంత వరకు వెళ్తోంది అనేది వ్యక్తికి అర్థం కాదు. అది తెలుసుకుని వాటి మధ్యలో మెలగడానికి చాలా బలమైన విలువలు ఉండాలి. విలువలు అంటే రోజుకు రెండు సార్లు మారేవి కాదు. "ఎందుకు చేస్తున్నాము" అన్నది నిజాయతీగా ఆలోచించి, అప్పుడు చేసే పని కానీ, తీసుకునే నిర్ణయం కానీ కచ్చితంగా బాగుంటాయి. ఈ కాలంలో ఎక్కడ చూసిన విలువలు పలచన అవుతున్నాయే కానీ చిక్కబదట్లేదు. అందుకే, మనం ఇంకా జాగ్రత్తగా ఉండాలి.
నేను: వింటున్నాను. చెప్పు చెల్లెమ్మ.
తను: ఆయన నేను ఏదైనా పని చేస్తాను అంటే, "వద్దు" అంటే, వెంటనే నేను అడిగే ప్రశ్న "ఎందుకు చెయ్యకూడదు. అందరూ చేస్తున్నారు కదా?", అని. చాలా టైం తరువాత నాకే అనిపిస్తుంది, "అంత మూర్ఖంగా ఎలాగా ఆలోచించాను?", అని. ఒక్కో సారి ఆలోచిస్తే, "నేను ఎందుకు ఇలాగ stationary గా ఉండాలి? ఎప్పుడూ conservative గా ఉండటం దేనికి? ఇలాగ నేను ఉండలేను. ఇది నాకు కష్టం.", అనిపిస్తుంది. నా పరిస్థితుల్లోనే ఉన్న చాలా మంది అమ్మాయిలూ, సీనియర్లు, బాచ్మేట్స్, ఆ మాటకీ వస్తే హీరోయిన్లు, అంత ఎందుకు నా కసిన్స్, అందరూ చాలా త్వరగా మారిపోతున్నారు. అడిగితే, "నేను ఏమీ మారలేదు", అంటున్నారు. లేకపొతే, "మారటంలో తప్పేమిటి", అంటున్నారు.
నేను: తప్పు లేదు. అది తప్పు అనిపిస్తుందా లేదా అనేది, వ్యక్తిత్వం మీద ఆధార పడి ఉంటుంది.
తను: నిజమే.ఆ సైడ్ చాలా colorful గా ఉంటుంది. ఒక్క నిముషం ఆగి, "నేను ఏమిటి చేస్తున్నాను?", అని ఆలోచించడం చాలా కష్టం.
నేను: నిజంగా చెప్పు, మీ ఆయన వలన నువ్వు నీ లాగా ఉండలేకపొతున్నావు అని నీకు ఎప్పుడూ అనిపించలేదా?
తను: అనిపిస్తుంది. కానీ, నేను నా లాగా ఉన్నానా లేదా అన్నా దాని కంటే, నేను "better" గా ఉన్నానా లేనా అనేదే నాకు ముఖ్యం. ఆయన వల్ల నేను ఇంకా "బెటర్" గా ఉన్నాను అని నాకు అనిపిస్తుంది.
నేను: ఓ. కే.
తను: నేను నన్ను సప్రేస్ చేసుకుంటున్నాను అనే ఫీలింగ్ నాకు లేదు. ఎందుకంటే మనసు అనేది పరిపరి విధాల పోతూ ఉంటుంది. దానిని పట్టుకుని పోతూ ఉంటే ఎక్కడికి పోతున్నాము, ఎందుకు పోతున్నామో కూడా తెలియకుండా పోతాము కొన్నాళ్ళకి. నాకు ఎప్పటిలాగే ఎంతూ, ఎనర్జీ ఉన్నాయి. కాకపొతే ఆయన వలన ఇంకా నిర్దిష్టమైన దిశలో ఉన్నాయి. ఇప్పుడు నాకు ఎంతో సంతృప్తిగా ఉంది.
నేను: అంత బానే ఉంది కానీ. tradition కి మరీ అతుక్కుని ఉండాలి అంటావా?
తను: tradition అంటే తిరుగు లేనిది అని నేను అనను అన్నయ్య. ఛాన్దసమ్ గా ఉండమని నా ఉద్దేశం కాదు. కానీ ఎప్పుడూ ఒకటి గుర్తు పెట్టుకో: మా అమ్మ చీర మాత్రమె కట్టుకుంటోంది, నేను కొన్ని modern dresses వేసుకుంటున్నాను. అలాగే రేపు నా కూతురు నా కంటే కొంచం advanced dresses వేసుకుంటుంది. నేను ఎంత లిమిట్ లో ఉన్నాను అన్నదాన్ని బట్టే రేపు నేను తనకు నేర్పించగాలను. ఇప్పుడు ఒకతను తాగలేదు అనుకో, తన కొడుకు ఒక చుక్క రుచి చూస్తే ఏం పోయింది అంటాడు. నాకు ఎక్కడ ఆపాలో తెలుసును అంటాడు. వాడి కొడుకు చుక్క తాగడం వేస్ట్, కక్కుర్తి. మందు తాగేది రుచి కోసం కాదు, కిక్ కోసం. ఒక్క రోజు తాగితే తప్పేమిటి అనుకుంటాడు. అక్కడితో మందు తాగడం రొటీన్ అయిపోతుంది. ఎవ్వరికీ నొప్పి తెలియకుండా అది ఇంట్లోకి ప్రవేసిన్చేస్తుంది. అది ఆపదానికే మనం కొంచం కంట్రోల్ లో ఉండాలి అంటాను.
నేను: అహంభావం లేకుండా, ఆత్మాభిమానానికి ఏ లోటు రాకుండా, inferiority complex అనిపించకుండా చాలా చక్కగా చెప్పావు చెల్లెమ్మా. నాకు చాలా నచ్చింది. నీ లాంటి భార్య దొరికినందుకు బావ చాలా అదృష్టవంతుడు.
తను: థాంక్ యు, థాంక్ యు :)
నేను: తన అభిప్రాయాలను అర్థం చేసుకుని, వాటికి విలువనిచ్చి, నిన్ను నువ్వు అర్థం చేసుకుంటూ ముందుకు వెళ్తున్నావు. నాకు చాలా గర్వంగా ఉంది నిన్ను చూస్తుంటే. శుభమస్తు :)