ఈ రోజు ఒక అనుకోని సంఘటనలో నాకు మా చెల్లి కి ఒక టాపిక్ దొరికింది చర్చించుకోవడానికి. అది ఏమిటి అంటే ఒక మగవాడు, ఒక ఆడది ప్రేమించడం లో తేడ ఏమిటి. ఇంకా ఆ మాటకీ వస్తే మొగుడు, పెళ్ళాం ఒకరిని ఒకరు ప్రేమించడం లో తేడ ఏమిటి అన్నది. మా చెల్లి సాఫ్ట్వేర్ ఉద్యోగం చేస్తూ పెళ్లి చేసుకుంది. ఇప్పుడు వాళ్ల బుజ్జి పాపాయి కోసం ఉద్యోగం మానేసింది. కొన్నాళ్ళు ఇండియా లో ఉంది, ఇప్పుడు యు.ఎస్ లో ఉంది.
అంటే మరి మా చెల్లి గురించి అంతా చెప్పి నా గురించి చెప్పుకోకపోతే మన ఫాన్స్ ఫీల్ అవుతారు కాబట్టి, ఏవో నాలుగు ముక్కలు. నాకు అమ్మాయిల గురించి అక్షరం ముక్క కూడా తెలియదు అని ఆంధ్రదేశం లో మంచి టాక్ ఉంది. నా జీవితంలో నాకు రాఖీలు కట్టినవాళ్ళ కంటే వీడి మెడకి ఉరేసేద్దాం అనుకున్నా ఆడవాళ్లే ఎక్కువేమో :) అది అన్నమాట, విన్నమాట, ఉన్నమాట.
ఇంతకీ మా చర్చ, ఈ టప లో:
నేను: మీ ఆడవాళ్ళు ప్రేమిస్తారు కానీ ఏది ఒదులుకోవదానికి సిద్ధపడరు. (కంగారు పడకండి, ఏదో వెటకారానికి).
తను: అసలు మీ మగవాళ్ళ ప్రేమ అంటేనే నాకు ఎప్పటికీ విచిత్రం. నాది "unconditional love" అంటారు. కాని నాకు తగినట్టు నడుచుకోవాలి అంటారు. ఏది నమ్మాలో అర్థం కాదు.
నేను: అబ్బా, మరి మీ ఆడవాల్లల్లో అలాగా ఎవరూ లేరా? నువ్వు నా కోసం మారాలి అనేవాళ్ళు.
తను: ఈ విషయంలో ఆడవాళ్ళకి, మగవాళ్ళకి చాలా తేడా ఉంటుంది. ఆడవాళ్ళ మాటకీ పెద్దగా విలువ లేదు. వాళ్ళు పెట్టిన కండిషన్స్ ని వాళ్ళే గుర్తు ఉంచుకోరు, పట్టుబట్టరు. ఉదాహరణకి, నువ్వు ఈ రోజునుండి రాత్రి వంట నువ్వే చేయ్యై అంది అనుకో, మగవాడు "సరే, నీ ఇష్టం", అంటే చాలు, ఒక్క రోజు కూడా వంట చెయ్యక్కరలేదు. "ఆహా, నా మొగుడు కాబట్టి ఒప్పుకున్నాడు", అని మురిసిపోయే వాళ్ళే వంట చేసేస్తారు. అనుకున్నది జరిగిన జరగకపోయినా భర్తా adjust అవుతాడు అనే కాన్ఫిడెన్స్/సెక్యూరిటీ చాలు.
నేను: మరి అబ్బాయిలకో?
తను: అబ్బాయికి మాట ఇస్తే కట్టుబడి తీరాలి, పరిస్తితులు మారినా సరే. ఇప్పుడు చెప్పు. ఎవరిదీ unconditional love? అమ్మాయిలూ కోరుకునేవి చాలా చాల చిన్న చిన్న సిల్లీ విషయాలు: ఒక బైక్ డ్రైవ్ చెయ్యాలనో, ఒక డ్రెస్ కొనుక్కోవలనో. major decisions అన్నీ భర్త తీసుకుంటాడు అనే expect చేస్తారు. చాలా లేట్ గా తెలుసుకునే విషయం ఏమిటి అంటే, ఆ decisions వల్ల రోజు వల్లే adjust అవ్వాల్సివస్తుంది అని. అదే ఆడవాళ్ళూ కోరుకునే adjustments ఏడాదికి ఒక్కసారి వచ్చినా ఆశ్చర్యమే.
నేను: adjustments అంటే?
తను: మా పేరెంట్స్ తో బాగా బెహవె చెయ్యాలి అన్నాను అనుకో. ఎన్ని సార్లు మరి మేము మా పేరెంట్స్ ఇంటికి వెళ్తాము. పుష్కరంలో వేళ్ళ మీద లేక్కపెట్టచ్చు. అదే అబ్బాయి ఐతే? నువ్వు చదువుకోవడానికి వీల్లేదు అంటే అది జీవితాంతం ఉండిపోయే లోటు, నువ్వు ఉద్యోగం చెయ్యడానికి వీల్లేదు అంటే ప్రతిరోజూ తెలిసే లోటు, మా పేరెంట్స్ తో బాగా behave చెయ్యాలి అంటే అది ఒక రోజుతో తీరేదా?
నేను: ఓహో, అలాగంటావా?
తను: ఇప్పుడు చెప్పు. ఎవరిది unconditional love? మగవాళ్లది మాటల్లో. ఆడవాళ్లది చేతల్లో.
నేను: ఇప్పుడు మన కిట్టు గాడు ఉన్నాడు కదా! వాడి గురించి మన చుట్టాల్లో ఆడవాళ్లల్లో మంచి టాక్ ఉంది. ఏమిటంటే, వాడు ఆడవాళ్ళని గౌరవిస్తాడు అని. ఆడవాళ్ళ మాటలకూ విలువ ఇస్తాడు అని.
తను: అవును, నేను కూడా ఒప్పుకుంటాను.
నేను: అదే టైం లో మగవాళ్ళల్లో ఇంకో టాక్ ఉంది. వీడొక వెర్రి వెంగలప్ప, పెళ్ళానికి లొంగిపోతాడు అని. నీ అభిప్రాయం వినగోరుతున్నాను.
తను: ఈ లొంగిపోవడం కాన్సెప్ట్ నాకు చాలా వింతగా ఉంటుంది. అసలు "ఈ అమ్మాయి లొంగిపోయింది మొగుడికి", అని ఎప్పుడైనా విన్నావా?
నేను: లేదు.
తను: మొగుడు పెళ్ళాం మాట వింటే వెన్నుపూస లేనట్టు. ఈ లెక్కన అసలు ఆడవాళ్లకు వెన్నుపూస అంటూ దేవుడు పెట్టలేదు ఏమో? అసలు భార్య మాట వినడం వలన మగవాడికి వచ్చే నష్టం ఏమి లేదు, వాడికంటూ బుర్ర ఉంటే. ఆ బుర్ర కిట్టు అన్నయ్యకి ఉంది.
నేను: (ఓహో, మాకు లేదు అన్నమాట.) ఇంకో సందేహం చెల్లమ్మా. (రేడియో మామయ్య లాగా). ఏ మగడైన తన తల్లిని ఎలాగ గౌరవిస్తాడో తన భార్యను కూడా అలాగే గౌరవిస్తాడు కదా? అంటే, వారిద్దరి మధ్యన విభేదాలు రానంతవరకు.
తను: ఈ imaginary clause ఏమిటి? అది అసంభవం.
నేను: ఏది అసంభవం?
తను: అత్తాకోడళ్ళకి విభేదాలు లేకపోవడం.
నేను: పోనీ, ideal scenario లో.
తను: కొంతవరకు నిజమే. కానీ చాలా తేడాలు కూడా ఉన్నాయి.
నేను: ఏమిటో?
తను: ప్రతి కొడుక్కి తల్లి మీద gratitude ఉంటుంది. అది భార్య మీద ఉండదు.
నేను: పోనీ భార్య భర్తను తల్లిలాగా చూసుకుంటే, అప్పుడు భర్త కూడా gratitude తో ఉంటాడు గా.
తను: మరొక impossible scenario. బాగా చూసుకోవడం వేరు, తల్లి లాగా చూసుకోవడం వేరు. అసలు తల్లికి భార్యకి భయంకరమైన తేడా ఏమిటి అంటే, తల్లి కొడుకు దగ్గరనుండి ఏమి ఆశించదు. కొడుకు reciprocate చేస్తే మురిసిపోతుంది, కానీ ఆశించదు. అదే భార్య భర్త దగ్గరనుండి ఆశిస్తుంది. తల్లి కొడుకులది "give to" relationship. భార్యభార్తలది "give and take relationship".
నేను: ఓహో, నిజమే.
నేను: ఏమిటో చెల్లెమ్మ, నువ్వు చెప్తుంటే అన్నీ కరెక్ట్ గా అనిపిస్తున్నాయి. నువ్వు ఫస్ట్ నుండి ఇంతే. పెళ్ళయ్యాక మరీ బాగాను.
తను: మొత్తం క్రెడిట్ చెందాల్సింది మావారికే.
నేను: (ఎమోషన్ లో ప్రమోషన్ ఆ. ఓ. కే.) ఎందుకో?
తను: మా ఆయనా ఎంత ఎమోషనల్ గా చెప్పినా నమ్మరు. అనవసరమైన ఎమోషన్ అంత పీకి పారేసి అసలు ఇన్పుట్ తీసుకుని ప్రాసెస్ చేసి అప్పుడు deliver చేస్తారు. నేను భావిభారతభర్తలకు ఇచ్చే సందేశం కూడా అదే. Have a good sense of discretion. ఎమోషనల్ గా చెప్పింది అని ఎక్కువ వేల్యూ ఇచ్చేయ్యద్దు.
నేను: ఏమిటో చెల్లెమ్మ నీ పుణ్యమా అని ఈ రోజు చాలా జ్ఞానోదయం అయిపొయింది. బావగారిని అడిగానని చెప్పు. ఉంటా మరి.
అంటే మరి మా చెల్లి గురించి అంతా చెప్పి నా గురించి చెప్పుకోకపోతే మన ఫాన్స్ ఫీల్ అవుతారు కాబట్టి, ఏవో నాలుగు ముక్కలు. నాకు అమ్మాయిల గురించి అక్షరం ముక్క కూడా తెలియదు అని ఆంధ్రదేశం లో మంచి టాక్ ఉంది. నా జీవితంలో నాకు రాఖీలు కట్టినవాళ్ళ కంటే వీడి మెడకి ఉరేసేద్దాం అనుకున్నా ఆడవాళ్లే ఎక్కువేమో :) అది అన్నమాట, విన్నమాట, ఉన్నమాట.
ఇంతకీ మా చర్చ, ఈ టప లో:
నేను: మీ ఆడవాళ్ళు ప్రేమిస్తారు కానీ ఏది ఒదులుకోవదానికి సిద్ధపడరు. (కంగారు పడకండి, ఏదో వెటకారానికి).
తను: అసలు మీ మగవాళ్ళ ప్రేమ అంటేనే నాకు ఎప్పటికీ విచిత్రం. నాది "unconditional love" అంటారు. కాని నాకు తగినట్టు నడుచుకోవాలి అంటారు. ఏది నమ్మాలో అర్థం కాదు.
నేను: అబ్బా, మరి మీ ఆడవాల్లల్లో అలాగా ఎవరూ లేరా? నువ్వు నా కోసం మారాలి అనేవాళ్ళు.
తను: ఈ విషయంలో ఆడవాళ్ళకి, మగవాళ్ళకి చాలా తేడా ఉంటుంది. ఆడవాళ్ళ మాటకీ పెద్దగా విలువ లేదు. వాళ్ళు పెట్టిన కండిషన్స్ ని వాళ్ళే గుర్తు ఉంచుకోరు, పట్టుబట్టరు. ఉదాహరణకి, నువ్వు ఈ రోజునుండి రాత్రి వంట నువ్వే చేయ్యై అంది అనుకో, మగవాడు "సరే, నీ ఇష్టం", అంటే చాలు, ఒక్క రోజు కూడా వంట చెయ్యక్కరలేదు. "ఆహా, నా మొగుడు కాబట్టి ఒప్పుకున్నాడు", అని మురిసిపోయే వాళ్ళే వంట చేసేస్తారు. అనుకున్నది జరిగిన జరగకపోయినా భర్తా adjust అవుతాడు అనే కాన్ఫిడెన్స్/సెక్యూరిటీ చాలు.
నేను: మరి అబ్బాయిలకో?
తను: అబ్బాయికి మాట ఇస్తే కట్టుబడి తీరాలి, పరిస్తితులు మారినా సరే. ఇప్పుడు చెప్పు. ఎవరిదీ unconditional love? అమ్మాయిలూ కోరుకునేవి చాలా చాల చిన్న చిన్న సిల్లీ విషయాలు: ఒక బైక్ డ్రైవ్ చెయ్యాలనో, ఒక డ్రెస్ కొనుక్కోవలనో. major decisions అన్నీ భర్త తీసుకుంటాడు అనే expect చేస్తారు. చాలా లేట్ గా తెలుసుకునే విషయం ఏమిటి అంటే, ఆ decisions వల్ల రోజు వల్లే adjust అవ్వాల్సివస్తుంది అని. అదే ఆడవాళ్ళూ కోరుకునే adjustments ఏడాదికి ఒక్కసారి వచ్చినా ఆశ్చర్యమే.
నేను: adjustments అంటే?
తను: మా పేరెంట్స్ తో బాగా బెహవె చెయ్యాలి అన్నాను అనుకో. ఎన్ని సార్లు మరి మేము మా పేరెంట్స్ ఇంటికి వెళ్తాము. పుష్కరంలో వేళ్ళ మీద లేక్కపెట్టచ్చు. అదే అబ్బాయి ఐతే? నువ్వు చదువుకోవడానికి వీల్లేదు అంటే అది జీవితాంతం ఉండిపోయే లోటు, నువ్వు ఉద్యోగం చెయ్యడానికి వీల్లేదు అంటే ప్రతిరోజూ తెలిసే లోటు, మా పేరెంట్స్ తో బాగా behave చెయ్యాలి అంటే అది ఒక రోజుతో తీరేదా?
నేను: ఓహో, అలాగంటావా?
తను: ఇప్పుడు చెప్పు. ఎవరిది unconditional love? మగవాళ్లది మాటల్లో. ఆడవాళ్లది చేతల్లో.
నేను: ఇప్పుడు మన కిట్టు గాడు ఉన్నాడు కదా! వాడి గురించి మన చుట్టాల్లో ఆడవాళ్లల్లో మంచి టాక్ ఉంది. ఏమిటంటే, వాడు ఆడవాళ్ళని గౌరవిస్తాడు అని. ఆడవాళ్ళ మాటలకూ విలువ ఇస్తాడు అని.
తను: అవును, నేను కూడా ఒప్పుకుంటాను.
నేను: అదే టైం లో మగవాళ్ళల్లో ఇంకో టాక్ ఉంది. వీడొక వెర్రి వెంగలప్ప, పెళ్ళానికి లొంగిపోతాడు అని. నీ అభిప్రాయం వినగోరుతున్నాను.
తను: ఈ లొంగిపోవడం కాన్సెప్ట్ నాకు చాలా వింతగా ఉంటుంది. అసలు "ఈ అమ్మాయి లొంగిపోయింది మొగుడికి", అని ఎప్పుడైనా విన్నావా?
నేను: లేదు.
తను: మొగుడు పెళ్ళాం మాట వింటే వెన్నుపూస లేనట్టు. ఈ లెక్కన అసలు ఆడవాళ్లకు వెన్నుపూస అంటూ దేవుడు పెట్టలేదు ఏమో? అసలు భార్య మాట వినడం వలన మగవాడికి వచ్చే నష్టం ఏమి లేదు, వాడికంటూ బుర్ర ఉంటే. ఆ బుర్ర కిట్టు అన్నయ్యకి ఉంది.
నేను: (ఓహో, మాకు లేదు అన్నమాట.) ఇంకో సందేహం చెల్లమ్మా. (రేడియో మామయ్య లాగా). ఏ మగడైన తన తల్లిని ఎలాగ గౌరవిస్తాడో తన భార్యను కూడా అలాగే గౌరవిస్తాడు కదా? అంటే, వారిద్దరి మధ్యన విభేదాలు రానంతవరకు.
తను: ఈ imaginary clause ఏమిటి? అది అసంభవం.
నేను: ఏది అసంభవం?
తను: అత్తాకోడళ్ళకి విభేదాలు లేకపోవడం.
నేను: పోనీ, ideal scenario లో.
తను: కొంతవరకు నిజమే. కానీ చాలా తేడాలు కూడా ఉన్నాయి.
నేను: ఏమిటో?
తను: ప్రతి కొడుక్కి తల్లి మీద gratitude ఉంటుంది. అది భార్య మీద ఉండదు.
నేను: పోనీ భార్య భర్తను తల్లిలాగా చూసుకుంటే, అప్పుడు భర్త కూడా gratitude తో ఉంటాడు గా.
తను: మరొక impossible scenario. బాగా చూసుకోవడం వేరు, తల్లి లాగా చూసుకోవడం వేరు. అసలు తల్లికి భార్యకి భయంకరమైన తేడా ఏమిటి అంటే, తల్లి కొడుకు దగ్గరనుండి ఏమి ఆశించదు. కొడుకు reciprocate చేస్తే మురిసిపోతుంది, కానీ ఆశించదు. అదే భార్య భర్త దగ్గరనుండి ఆశిస్తుంది. తల్లి కొడుకులది "give to" relationship. భార్యభార్తలది "give and take relationship".
నేను: ఓహో, నిజమే.
నేను: ఏమిటో చెల్లెమ్మ, నువ్వు చెప్తుంటే అన్నీ కరెక్ట్ గా అనిపిస్తున్నాయి. నువ్వు ఫస్ట్ నుండి ఇంతే. పెళ్ళయ్యాక మరీ బాగాను.
తను: మొత్తం క్రెడిట్ చెందాల్సింది మావారికే.
నేను: (ఎమోషన్ లో ప్రమోషన్ ఆ. ఓ. కే.) ఎందుకో?
తను: మా ఆయనా ఎంత ఎమోషనల్ గా చెప్పినా నమ్మరు. అనవసరమైన ఎమోషన్ అంత పీకి పారేసి అసలు ఇన్పుట్ తీసుకుని ప్రాసెస్ చేసి అప్పుడు deliver చేస్తారు. నేను భావిభారతభర్తలకు ఇచ్చే సందేశం కూడా అదే. Have a good sense of discretion. ఎమోషనల్ గా చెప్పింది అని ఎక్కువ వేల్యూ ఇచ్చేయ్యద్దు.
నేను: ఏమిటో చెల్లెమ్మ నీ పుణ్యమా అని ఈ రోజు చాలా జ్ఞానోదయం అయిపొయింది. బావగారిని అడిగానని చెప్పు. ఉంటా మరి.
No comments:
Post a Comment