రాంబాబు కథలు - సుబ్బారావ్ బాబాయ్

(ఉపోద్ఘాతం: రాంబాబు, వెంకట్, చందు బెంగుళూర్లో ఒక ఇంట్లో ఉండే సాఫ్ట్వేర్ ఇంజనీర్లు.)

అది అర్థరాత్రి అమావాస్య. జుట్టు విరబూసుకున్న దెయ్యాలు అన్నీ ఒక చోట చేరాయి. వాళ్ళ పెదాలు నెత్తురు పూసుకున్నట్టు ఎఱ్ఱగా ఉన్నాయి. చుట్టూ చెవులు పగిలిపోయేలాగా కేకలు వినిపిస్తున్నాయి. అంతా చీకటిగా ఉన్నా అక్కడక్కడ అదో రకమైన తెలుపులో వెలుగు, అప్పుడప్పుడు ఎఱ్ఱని కాంతి వచ్చి మాయమైపోతోంది. కొన్ని దెయ్యాలు గుమ్మిగూడి పూనకం వచ్చినట్టు ఊగిపోతున్నాయి. మఱి కొన్ని దెయ్యాలు బాగా బలిసిన మగవాళ్ళని గొంతు మీద కొఱుకుతున్నాయి. ఆ దృశ్యాన్ని చూస్తుంటే ఒళ్ళు జలదరిస్తోంది. ఇంతలో ఒక దెయ్యం అతడికేసి వచ్చి "అగ్గిపెట్టుందా?" అని అడిగింది. ఉన్నా సరే ఇస్తే, "నా పేరు అగ్ని, జమదగ్ని" అని ముక్కుతో dialogue చెప్పి తనను తగలబెడుతుందేమోనని భయమేసింది. "లేదు" అన్నాడు. ఆ దెయ్యం తనకేసి కోపంగా చూస్తూ మీదకు రాసాగింది. తనకేం చెయ్యాలో తెలియక వెనక్కి తిరిగి పరిగెట్టుకుంటూ వెళ్ళాడు. ఆ చీకట్లో ఎన్నో గుహలు దాటుకుంటూ బయటకు వచ్చేసరికి tar road కనిపించింది. ఆశ్చర్యంతో అసలు తను ఎక్కడ ఉన్నాడో తెలుసుకుందామని పైకి చూశాడు. "Capital Pub, M.G. Road" అని ఉంది. ఆ క్రిందనే, కన్నడంలో "క్యాపిటలో పబో, ఎమో. జీ. రోడో", అని కూడా ఉంది. "ఓహో ఇంతసేపూ నేను ఉన్నది పబ్ లోనా" అనుకుంటూండగ వెనకాలనుండి ఒకరు తన భుజం మీద చెయ్యి వేసారు. వెనక్కి తిరిగినవాడు, "కెవ్వ్.....", అని అరిచాడు.

Scene త్రుంచితే రాంబాబు, చందు పరిగెట్టుకుంటూ వెంకట్ గదిలోకి వచ్చారు. అతను మంచం మీద ఒళ్ళంతా తడిసిపోయి, తల అటూ ఇటూ ఊపుతూ ఉన్నాడు. రాంబాబు, "మూర్ఛరోగమేమో, ఇంటి తాళాలు చేతులో పెట్టు", అన్నాడు. చందుకు సమయస్ఫూర్తి ఎక్కువ, "ఇప్పుడు మనం చెయ్యాల్సింది అది కాదు", అని కాస్త వెనక్కి జరిగి front-foot వేసిన తెండుల్కర్ లాగా ముందుకు వచ్చి చాచి వెంకట్ గూబ మీద ఒక్కటిచ్చాడు. అంతే వెంకట్ లేచి కూర్చున్నాడు.

వెం: ఏమైంది?
రాం: నీకు చెప్తే case అవుతుంది. నువ్వు చెప్పు. నీకేమైంది? నీకు మూర్ఛరోగమేమైనా ఉందా?
వెం: లేదు. ఏదో పీడకల వచ్చింది.
చం: అంత భయంకరమైన పీడకల ఏమిటిరా?
వెం: నేను అర్థరాత్రి పబ్ కి వెళ్ళానట. అక్కడ lip-stick పూసుకున్న అమ్మాయిలు, కాన్పుకు దగ్గరైన అబ్బాయిలు మందు కొడుతున్నారు.
రాం: కాన్పుకు దగ్గరైన అబ్బాయిలా?
వెం: అదే నాకూ అర్థం కాలేదు.
చం: Experience ఉన్న engineerలు అనుకుంటాను. పొట్టలు వికసించి ఉంటాయి.  ఐతే ఏమైంది?
వెం: అక్కడ ఒక అమ్మాయిని చూసి దెయ్యం అనుకుని పరిగెట్టుకుంటూ వస్తూంటే అక్కడ....అక్కడ...అక్కడ...
చం: మీ manager ఎదురయ్యాడా?
రాం: ఓహో, మీ manager శకునం వస్తూంటే బయల్దేరావు. దారిలో traffic police పట్టుకుని arrest చేసాడు. అంతేనా? మీ manager పిల్లి కళ్ళు చూసినప్పటినుండే నాకు వాడి శకునం మంచిది కాదని అనుమానం.
వెం: నీ శకునాల గోల ఆపు. ఇది అంతకంటే భయంకరమైనది.
చం: ఒరేయ్ బాబు, నువ్వు ఇంత build-up ఇచ్చి business man cinema లో flash back లాగా ముక్కిపోయిన తొక్కలో కథ చెప్పవు కదా. ఐనా దెయ్యాలు disco చేసుకునే timeలో మాకీ suspense ఏమిటిరా?
వెం: సుబ్బారావ్ బాబాయ్.
రాం: ఆయనెవరు.
వెం: మా ఊళ్ళో ఇంటి పక్కనే ఉండే మా బాబాయ్ నన్ను వెతుక్కుంటూ బెంగుళూరు కూడా వచ్చాడు అని కల.
చం: నా బ్రతుకు, తుబుకు తుబుకు. ఒకడేమో వచ్చీ రాని ఇంగ్లీషుతో, చాదస్తంతో వేపుకు తింటున్నాడు. పోనీలే నువ్వు మామూలోడివే కదా అనుకుంటే TV serial లో లాగా అణాకు ఆఠాణా action చేసి అర్థరాత్రి పూట అంకమ్మ శివాలన్నట్టు హడావుడి చేస్తున్నావు.
వెం: అంతేరా. నీకేం తెలుస్తాయి నా కష్టాలు.
చం: నువ్వు గతంలో నక్స్లైట్వా?
వెం: (అనుమానం గా చూస్తూ) కాదు.
చం: ఏమోలే జల్సా cinemaలో పవన్ కళ్యాణ్వి అనుకున్నాను. కాదు కదా. (పక్కనే ఉన్న కొవ్వొత్తిని తీసి వెంకట్ చేతిలో పెట్టి, కళ్ళు పెద్దవి చేసి అణుచుకోలేని ఆవేశంతో ) ఐతే నవరంధ్రాల్లోనూ మైనం కూఱుకుని పడుకో. నన్ను కెలకమాక. (అని గదిలోంచి బయటకు వెళ్ళిపోయాడు)
వెం: (రాంబాబు కేసి జాలిగా చూస్తూ...) నువ్వైనా నా బాధను పంచుకుంటావా?
రాం: (దుష్కుతూహలంతో తన ముఖాన్ని వెంకట్ దగ్గరకీ జరిపి) Does your small-father have cat-eyes? అన్నాడు.

అప్పటికే రాంబాబు ఇంగ్లీషుకు అలవాటు పడిన వెంకట్, small-father అంటే చిన్నాన్న అని గుర్తించి, వేగంగా వస్తున్న బంతిని square-cut కొట్టడం కోసం అన్నట్టు వెనక్కు జరిగి రాంబాబు ముఖానికి తనకు ఎడం ఏర్పరుచుకుని చాచిపెట్టి కొడితే రాంబాబు నోరెళ్ళబెట్టుకుని చూసాడు. వెంటనే చేతిలో ఉన్న కొవ్వొత్తిని రాంబాబు నోట్లో పెట్టి, "మైనం కూరేస్తా" అన్నాడు. రాంబాబు గప్-చుప్ గా తన గదిలోకి వెళ్ళిపోయాడు. రాత్రంతా వెంకట్ కి అదే పీడకల మళ్ళీ మళ్ళీ వచ్చింది.

మర్నాడు చందూ coffee తాగుతూ వెంకట్ గదిలోకి వచ్చాడు. వెంకట్ ఇంకా ముందురోజు రాత్రి పీడకలనుండి తేరుకోలేదు అని అర్థమైంది. దగ్గరకు వెళ్ళి తన భుజం మీద చెయ్యి వేసాడు.

చం: Sorry రా. నిన్న నిద్ర మధ్యలో లేపితే తిక్కలో ఉన్నాను. అసలు మీ బాబయంటే నీకు ఎందుకు అంత భయం. ఆయనకు క్షుద్రపూజలు తెలుసునా? లేక నిన్ను చిన్నప్పుడు పదే పదే కొట్టేవారా? లేక...
వెం: ఇవన్నీ చిన్న చిన్న విషయాలురా. మా బాబాయ్ వీటన్నిటికంటే బలమైన విద్య తెలుసును.
చం: (చూపుడు వేలిని, ఉంగరం వేలిని జతపరచి చేతిని తిప్పుతూ) మర్మకళా?
వెం: కాదు, వర్మ కళ.
చం: అంటే?
వెం: మాట మాటకీ చిఱాకు తెప్పించగలగడం.
రాం: (కొత్త చొక్కా వేసుకుని గదిలోకి వస్తూ) In not more than 300 words or 6 paragraphs, please explain your answer. పక్కన bracketsలో 10 marks.
చం: (రాంబాబుని చూపిస్తూ) మీ బాబాయ్ కూడా వీళ్ళాగే మాట్లాడతారా?
వెం: చాలా తేడా ఉంది. వీడు మాట్లాడితే "వీడు వెధవ" నుండి "వీణ్ణి చంపేయాలి" అనే range లో feelings ఉంటాయి. మా బాబాయ్ మాట్లాడితే, "నేను వెధవిని" నుండి "నన్ను చంపేయండి" అనే rangeలో feelings ఉంటాయి.
రాం: త్రివిక్రంలాగా మంచి quotationతో answer ప్రారంభించావు. రాజమౌళి లాగా మంచి interval bang కూడా ఇవ్వు.
చం: (కళ్ళు పెద్దవి చేసి రాంబాబు కేసి చూసి) అరవ cinema లాగా చివరికి నిన్ను చంపేస్తాడు. సరేనా?
(అని వెంకట్ కేసి చూస్తూ) అలాగేం చేస్తారురా బాబు. చెప్పు.
వెం: ఎక్కడినుండి మొదలెట్టను. ఆఁ

నాకు BITS-Pilani లో seat వచ్చినప్పుడు ఆనందంగా వెళ్ళి, "బాబాయ్, నాకు BITS లో seat వచ్చింది.", అన్నాను. కళ్ళు చిన్నవి చేసి చూసి, "ఏడాదికి ఎంతౌతుందేంటి", అన్నాడు. నేను సందేహిస్తూ చూసి, "డబ్భై వేలౌతుంది", అన్నాను. "ఓరినీ, బాగా చదువుకోవాల్సింది కదరా? మన పక్కింటి పిసినారి మాష్టారు వాళ్ళ అబ్బాయికి మన వీధి చివర engineering college లో free seat వచ్చింది. నీకేమో donation కట్టాల్సొచ్చింది. మీ నాన్నకు చెప్తూనే ఉన్నాను, పండితపుత్రా పరమశుంఠా అంటారు కానీ, పరమశుంఠ కొడుకు కూడా పరమశుంఠే అవుతాడని. విన్నాడు కాదు.", అన్నాడు. (చందు, రాంబాబు జాలిగా చూస్తున్నారు. వెంకట్ కళ్ళు చమర్చాయి.) ఒరేయ్ ఎవరైనా బాగా చదవకపోతే తిట్టచ్చు, పోనీ అపార్థం చేసుకుని నన్ను తిట్టచ్చు, ఒకే దెబ్బతో, నన్ను మా నాన్నని కూడా కలిపి తిట్టగలగడం ఒక్క మా బాబాయ్ కే సాధ్యంరా.
రాం: వెంటనే, "మఱి మీ నాన్న పండితుడా, శుంఠా" అని అడగాల్సింది కదా?
వెం: చాలా తెలివైన ప్రశ్న. మా బాబాయ్ నన్ను, మా నన్ననే తిడితే నేను మా తాతని, తననీ కూడా తిట్టి overall గా మా వంశమే పరమశుంఠల వంశమనాలా?

చం: (వెంకటి భుజాన్ని తడుతూ) పోన్లేరా. పడ్డవాళ్ళు చెడ్డవాళ్ళు కాదు. ఆ తఱువాత నీ గురించి ఊరంతా గొప్పగా చెప్పుకోవడం విని తెలుసుకుని ఉంటారు.
వెం: పిచ్చివాడా. పిల్లకాకికేం తెలుసు హుండేలు దెబ్బ. ఆ తఱువాత వేసవి సెలవలకి మా ఊరు వచ్చినప్పుడు వాళ్ళబ్బాయి friends వచ్చి ఆడుకుంటున్న సమయంలో నేను బాబాయ్ ఇంటికి వెళ్ళాను. ఇంట్లో లేడు అని తెలిసి వెనక్కి తిరుగుతుంటే వచ్చాడు. friends అందరూ తింటున్న తాయిలాన్ని కాకొచ్చి ఎత్తుకుపోయినట్టు తెల్లబోయారు. మా బాబాయ్ మొహం ఎఱ్ఱగా ఐంది. పక్కనే నన్ను గమనించాడు.
రాం: వాణ్ణి చూసి బుద్ధి తెచ్చుకోండి అన్నాడా?
వెం: ప్చ్...(రాంబాబు తల నిమురుతూ) "సరిగ్గా చదువుకోపోతే వాడిలాగా ఎడారుల్లో తిరుగుతూ చదువుకోవాలి. వెధవ ఒంటె మొహాలు, మీరూను.", అన్నాడు.
చం: అమ్మనీ -- ఏం దెబ్బ కొట్టార్రా.

రాం: నీకు gold-medal వచ్చినప్పుడు చూపించాల్సింది కదరా?
వెం: హ హ హ -- You naughty boy. అన్నీ చిలిపౌడియాలే. అదే చేద్దామని నా gold medal నాన్నగారికి కూడా చూపించకుండా ముందు బాబాయ్ దగ్గరకు తీసుకెళ్ళాను. చూపించగానే దాన్ని తీసి అరుగుకేసి గీసి "నిజమైన బంగారమే" అని మురిసిపోయి "నాతో రా", అని cycle మీద ఎక్కించుకుని బయల్దేరాడు.
చం: మీ నాన్నగారి దగ్గరకా?
వెం: అనుకున్నావా? నేనూ అదే అనుకున్నాను. తిన్నగా బంగారం కొట్టుకు తీసుకెళ్ళి, దాన్ని తూకం వేయించి ఎంత పలుకుతుందో అడిగాడు. అక్కడున్న శెట్టిగారు అది చూసి, "యాభై వేలు పలుకుతుంది. ఐనా దీన్ని అమ్ముకోవడం దేనికండి. గొప్పగా దాచుకోవాలి కానీ", అంటే మా బాబాయ్ "అవునులేవయ్యా. ధర తగ్గించడానికి మీ శెట్ట్లు ఇలాగే కొనడం ఇష్టం లేనట్టు మాట్లాడతారు. మావాణ్ణి చదివించడానికి మా అన్నయ్య పొద్దనకా రాత్రనకా కష్టపడి బోళ్ళు డబ్బులు పంపిస్తే మావాడికి ఆ college వాళ్ళు చివరికి ఈ బంగారం ఇచ్చారు. దీని విలువ కనీసం నాలుగు లక్షలుంటుంది. మఱొక మాట లేదు.", అన్నాడు. నాకు ఏఁవీ తోచలేదు. శెట్టికేసి జాలిగా చూసాను. మా బాబాయ్ నన్ను జబ్బ పట్టుకుని పక్కకు తీసుకెళ్ళి, "ఏరా, నాలుగు లక్షలు పెట్టుబడి పెడితే ఆ college వాళ్ళు నిన్ను మోసం చేసి ఇదిగో పావలా అంత బంగారం ముక్క చేతిలో పెట్టారు. నేను ఏదో ఒక లాగ దీనికి మంచి ధర తెద్దామని శెట్టితో బేరమాడుతుంటే ఆ బిత్తర చూపులేమిటిరా తిరణళ్ళలో తప్పిపోయిన తింగరోడి లాగా?", అన్నాడు. నాకు బుఱ్ఱ పనిచేయలేదు.
రాం: (చందు త్రాగిన coffee glass తీసుకుని, అందులో ఉన్న చెంచా తో గంట కొట్టి) Last 5 minutes. త్వరగా రాయలమ్మా, ఆ కబుర్లేటి? ఏం మీ ఇద్దరినీ debar చెయ్యాలా?
చం: (ఆవదం త్రాగిన ముఖం పెట్టి రాంబాబు కేసి తిరిగి) చొక్కా బాగుందిరా, కొత్తదా?
రాం: హీ...అవును
చం: అంతా బానే ఉంది కానీ కుడిభుజం మీద బల్లి బొమ్మ ఒక్కటే కొంచెం ఎబ్బెట్టుగా ఉంది.
రాం: నేను కొన్నప్పుడు బల్లి బొమ్మ లేదే?
చం: ఐతే నిజం బల్లి అయ్యుంటుంది.
(అది వింటూనే రాంబాబు కంగారు పడుతూ పరిగెట్టుకుని bathroomలోకి వెళ్ళిపోయాడు. చందు ముఖం లో చిఱాకు కాస్తా శాంతంగా మారి వెంటనే జాలైంది. వెంకట్ కేసి చూస్తూ).
చం: ఆ తఱువాత?
వెం: ఏం చేస్తాను. ఏడ్చుకుంటూ ఆ medal పట్టుకుని పరుగెట్టి ఇంటికి పోయాను.
చం: ఆ medal...?
వెం: మా నాన్నతో చెప్పి SBI లో locker తీసుకుని అందులో ఉంచాను. ఎప్పుడు మా బాబయ్ నన్ను చూసిన అది అమ్మెయ్యమనే గొడవ.
చం: భలేవారురా, మీ బాబాయ్. ఇంటి రక్షకుడిని ఈశ్వరుడు కూడా ఆపలేడు అన్నమాట.

వెం: ఏం చెప్పమంటావు? ఎవరైనా Google తో interviews ఐతే ఏమంటారురా?
చం: All the best చెప్తారు.
వెం: మా బాబాయన్న మాటలేంటో తెలుసునా? "నీ మంచి కోరి చెప్తున్నాను. ఈ ఉద్యోగం నీకు రాకూడదు." (చందు shock అయి చూస్తున్నాడు. వెంకట్ నిట్టూర్చి) ఏం చెప్పమంటార్రా? "Google అంటే ఏమిటి" అన్నాడు. "Search engine", అన్నాను. "Computer లో కనబడతుందా?" అని అడిగాడు. laptopలో google.com తెరిచి చూపించాను. పైకి కిందకు చూసి, "ఒక బొమ్మ, ఒక డబ్బా ఉన్నాయి. వీడికే తిండానికేమీ ఉండి ఉండదు. నీకేం పెడతాడురా? నీ వాలకం చూస్తే వాడు ఉద్యోగమివ్వగానీ సకిలించి మరీ తీసేసుకునేట్టు ఉన్నావు. నీ మంచి కోరి చెప్తున్నాను. ఈ ఉద్యోగం నీకు రాకూడదు."  (చందు నిశ్చేష్టుడైపోయాడు.)

ఇంతలో వెంకట్ cell మ్రోగింది. Screen పైన "Danger Babai calling..." అని చూస్తూనే తన గుండె వేగం రెండింతలైంది, చమటలు పట్టడం మొదలైంది. వెంకట్ పక్కనుండి చూస్తూ, "ఎత్తరా. నేను ఉన్నానుగా? భయం దేనికి? పోనీ speaker on చెయ్యి", అన్నాడు. వెంకట్ తన ధైర్యాన్నంతా కూడబెట్టుకుని on చేసాడు.

phoneలో సుబ్బారావ్: ఒరేయ్ వెంకట్ నేను. STD call కనుక ఉభయకుశలోపరి. మొత్తానికి మీ నాన్న చాదస్తం నుండి నీ gold-medal ని విడిపించి శెట్టిగారికి నలభై వేలకి అమ్మేసాను. నీకు అప్పుడు శెట్టి చెప్పిన ధర నచ్చక పిల్లాడి చేతిలోంచి కోతి కొబ్బరి చిప్ప లాక్కున్నట్టు అది లాక్కుని ఇంటికిపోకుండా ఉంటే హీనపక్షం లక్ష వచ్చేది. పోనీలే, చచ్చినోడి పెళ్ళికి వచ్చిందే కట్నం." (ఇది వింటూనే వెంకట్ phone పరుపు మీద పడేసి గోడకేసి తలకొట్టుకుంటున్నాడు)

"ఇంతకీ మఱొక విషయం. నువ్వు పని చేస్తున్న companyకి పెద్ద పేరు లేదు. ప్రపంచంలో నాలుగే మంచి కంపెనీలు ఉన్నాయట Infosys, TCS, CTS, Wipro. నువ్వు వాటిలో ఏదో ఒక దానికి మారకపోతే పిసినారి మాష్టారు గారి అమ్మాయిని నీకు ఇవ్వమంటున్నారు. అసలే ఆయన పిసినారి. లక్ష కట్నం ఇవ్వడానికి కూడా ఏడ్చేలాగ ఉన్నాడు. నీదా ఒంటె చదువు, ఒంటి డబ్బా company. ఇలాగైతే అది కూడా రావడం కష్టం. ఏదో కొంత కష్టపడి నాలుగు ముక్కలు ముక్కున పెట్టుకుని interviewలో చీదేసి వాటిల్లో ఒక దాంట్లో చేరిపో. మిగతావన్నీ నేను ఇక్కడ చూసుకుంటాను."

(ఇంతలో రాంబాబు bathroomలోంచి బయటకు వచ్చి, పంచాంగం తీసుకుని కంగారుగా వెంకట్ గదిలోకి వచ్చి)

రాం: చందు, ఇంట్లో ఆవదం ఉందా? Urgent రా. నేను ఆవదంతో దీపం పెట్టాలి -- లేకపోతే ప్రమాదమని పంచాంగంలో ఉంది. 

phoneలో సు: హలో, ఒరేయ్ సన్నాసి? లేచావా? నిద్రమత్తులో తూగుతున్నావా?

(చందు, వెంకట్ ఒకరి ముఖాలు ఒకళ్ళు చూసుకున్నారు. చందు phone తీసి షోయబ్ అఖ్తర్ బంతిని విసిరినట్టు గంటకు నూటయాభై మైళ్ళ వేగంతో రాంబాబు పైకి విసిరాడు.)

...

PS: మన ఇళ్ళల్లో పెద్దలు software గురించి ఏవో నాలుగు విషయాలు తెలుసుకుని అవి మనతో చెప్పి తమకు కూడా ఈ విషయాలపై ఆసక్తి, అవగాహన ఉన్నాయి అని రుజువు చేసుకునే ప్రయత్నం చేస్తూ ఉంటారు. పైన చెప్పబడిన companyల పేర్లు మన పెద్దలందరికీ బాగా తెలుసు కాబట్టి వాటిని ప్రస్తావించడం జరిగింది తప్ప, వేఱే దురభిమానం ఏమీ లేదు. నా సోదరులు ఇద్దరు Infosys, TCS లో పనిచేస్తున్నారు. పాఠకమిత్రులకెవరికైనా అది తప్పుగా గోచరిస్తే క్షమించి, తెలియజేస్తే తొలగించగలను.