నిత్యజీవితంలో పద్యాలు

ఈ మధ్యన నాకు పద్యాలు వ్రాయటానికి సందర్భాలు/సమస్యలు దొరకలేదు. మొత్తానికి స్రవంతి గారు, శైలజ గారు, బాబాయ్ కొన్ని సమస్యలు ఇచ్చారు.

సమస్య (దత్తపది):- పూలజడ, క్రోధం, బుట్ట, వేపపువ్వు.
ఇచ్చింది: స్రవంతి గారు
పూరణ (ఆటవెలది):-
క్రోధమయ్యెనేమొ కొమ్మకు ఈవేళ
బుసలుగొట్టసాగె పూలజడదె
నాగసరమునూది కౌగిలిబుట్టలో
పెట్ట వేపపువ్వు పట్టుతేనె!
భావం:-
అమ్మాయికి ఈరోజు కోపం కలిగినట్టుంది, ఆమె పూలజడ బుసగొడుతోంది. నాగసరం ఊది (నాలుగు మంచిమాటలు చెప్పి) కౌగిలి అనే బుట్టలో పెడితే ఇప్పటిదాకా వేపపువ్వులాగా చేదునొలికిస్తున్న ఆమె, పట్టుతేనెలాగా తీయగా మారిపోతుంది. [[ మొదటి మూడూ చూసి నాకు అభినవశ్రీనాథుడైన వేటూరి పూనాడు. ఐతే ఆఖరిది చూడగానే "ఐస్క్రీం లో ఆవకాయముక్కలాగా" అనిపించింది. ఎప్పుడైనా అలాగ ఉంటేనే కదా పద్యాలు కాస్త తమాషాగా ఉంటాయి :) ]]


సమస్య (దత్తపది):- త్రివిక్రముడు, విక్రమార్కుడు, మూడు, మూర్ఖుడు
ఇచ్చింది: శైలజ గారు
పూరణలు:-
(ఆటవెలది)  భార్గవ ఉవాచ:-
సాహసాన యినుడి సరి విక్రమార్కుడౌ
గనుకయట్లు బలినియనగఁదగును
మూడడుగులనిచ్చె మూర్ఖుడై నామాట
వినక ఏలనోత్రివిక్రమునకు
భావం:-
(వామనావతారం ముగిసిన తరువాత శుక్రుడనుకుంటున్నాడుట)
విక్రమార్కుడు అంటే విక్రమంలో అర్కుడితో (సూర్యుడు) సమానమైనవాడు అని అర్థం కాబట్టి, ఆ పేరు బలికి సరిపోతుంది. అట్టి (నా శిష్యుడైన) బలి నా మాటలను వినకుండా, ఆ మూడు అడుగులను త్రివిక్రముడికి (వామనుడికి) ఎందుకు ఇచ్చాడు? అహో!
(తేటగీతి) సందీప ఉవాచ:-
భద్ర, విక్రమార్కుడు, కృష్ణ - మంచి పేర్లు
కలిగి కూడ చెత్తగనుండు గదర మూడు!
ఇడియటనగమూర్ఖుడెయైన ఇంపుగుండు
వినగ మాటలు తోచు త్రివిక్రముండు
భావం:-
భద్ర, విక్రమార్కుడు, కృష్ణ - మూడూ మంచి పేర్లు ఉన్నా కూడా చెత్తగా ఉంటాయి. అదే మూర్ఖుడు అనే అర్థం ఉన్న ఇడియట్ చిత్రం మాత్రం చాలా బాగుంటుంది. అందులోని మాటలు వింటే నాకు త్రివిక్రముడు (త్రివిక్రం శ్రీనివస్) గుర్తుకొస్తాడు.

సమస్య (దత్తపది):- మనసు, మాట, మౌనం, మనువు
ఇచ్చింది:- శైలజ
పూరణ (కందం):-
మునుపుటి మాటలనడిగిన
మనసుకు మిగిలిన బదులది మౌనంబేనా?
చనువుగ పలుకుమ! యంటిని
మనికితమును చూపి నేను మనువడిగితినా?
భావం:-
ఇదివరకుటిలాగా మాట్లాడమని అడిగిన నా మనసుకు నువ్వు ఇచ్చే సమాధానం మౌనమేమా? చనువుగా మాట్లాడమన్నానే కానీ, నా మనసులోని బాధ తెలిపి పెళ్ళిచేసుకోమని అడిగానా?


సమస్య (వర్ణన):- పల్లవి గారు గీసిన ఈ చిత్రాన్ని వర్ణించాలి.
ఇచ్చింది:- బాబాయ్ (రవీంద్ర)
పూరణ:-
సీసం:-
సూర్యునికిరణాలు సోకి చంద్రునివోలె అద్దంబు మెరిసె నీ అందమునకు
జడబిళ్ళ తొడిగిన పొడవైన నీ వేణి మణియున్న ఫణివోలె మదికి తోచు
బొమవింట బాణమై పొడిచెను తిలకంబు, సంపంగిముక్కుపై సరఘ నత్తు
ఆడజన్మఁగొనిన సౌందర్యమా! నీదు సొగసుచూడతరమా? శోభనాంగి?
ఆటవెలది:-
కోటిసిరుల మోము కొలను చందమునుండ
కళలు చల్లు కనులు కలువలౌన?
రాజసాన మెలగ రాజహంసలెయౌన?
రూపసామ్యమునకు చేపలౌన?
భావం:-
సూర్యుడి కిరణాలు తగిలి చంద్రుడు ఏ విధంగా వెలుగుతాడో, అదే విధంగా నీ అందం తగిలి అద్దం కూడా మెరిసిపోతోంది. జడబిళ్ళ తగిలించిన నీ అందమైన జడ పడగపై మణి ఉన్న నాగుపామును గుర్తుచేస్తోంది. నీ రెండు కనుబొమలూ చూస్తే ఒక ధనుస్సులాగా ఆ మధ్యన ఉన్న తిలకం బాణం లాగా అనిపిస్తున్నాయి. నీ ముక్కు సంపెంగపువ్వులాగా ఉంటే, దానిపైన ముక్కెర తుమ్మెద లాగా ఉంది. సౌందర్యమ ఆడజన్మ ఎత్తితే అది నువ్వేనేమో? నీ సొగసు చూడతరమా?
ఎన్నో కళలున్న నీ ముఖం, కొలనైతే - మృదువుగా ఉన్న నీ కళ్ళు కలువలవుతాయా? రాజసంగా అటూ ఇటూ కులుకుతున్నందుకు రాజహంసలవుతాయా? లేక, చూడటానికి చేప ఆకారంలో ఉన్నాయి కాబట్టి చేపలవుతాయా? (చెప్పవూ?) [[ ఈ పద్యాలకు స్ఫూర్తిని ఇచ్చిన పల్లవి గారికి నా మనఃపూర్వక ధన్యవాదాలు. ఇంత అందంగా ఎవరైనా బొమ్మ గీస్తే కవిత్వం పొంగకుండా ఉంటుందా? ]]