గరికిపాటి వారి వ్యంగ్యం

సియాటెల్ లో గరికిపాటి నరసింహరావుగారు రామాయణం మీద ఒక ఉపన్యాసం ఇచ్చారు. అందులో హనుమంతుడి ఔన్నత్యాన్ని గురించి చెప్తూ ఒక చిన్న చమత్కారం విసిరారు. దాని సారాంశం.

మనం ఎవరైనా గొప్ప పని చెయ్యగానే, వాడు కులమతజాతిరాష్ట్రదేశాలలో ఏదైనా ఒక దాని రీత్యా మనవడు అని ఋజువు చేసుకుందామని చూస్తాము. ఎక్కడో గాని రామాయణం గురించి చర్చ చేస్తుంటే "అయ్యా, హనుమంతుడు ఏ రాష్ట్రం వాడు", అని అడిగారుట. ఇంకా అక్కడి గురువు ఏమి చెప్పకుండానే ఎవరో, "తమిళుడు. వనరులందరూ సౌత్ ఇండియన్స్", అన్నాడు. ఇది విన్న మరొకడు, "బాగుందయ్యా, రాముడు, సీత మాత్రం అయోధ్యలో పుట్టి హనుమంతుడు తమిళనాడులో ఎందుకు పుడతాడు? అతడు కూడా యు.పీ. వాడే", అన్నాడుట. మరొకడు "మీరు మనిషి చేసే పనిని బట్టి అతడు ఏ జాతివాడో తెలుసుకోవాలి. ఒకడు తనది కాని పనిలో వేలుపెట్టి, సొంత టికెట్ కొనుక్కుని సముద్రం కూడా దాటి, ఎవరికో విషయం చెరేసి, అక్కడ నగరం అంత తగలెట్టి వచ్చాడు అంటే - అది కచ్చితంగా తెలుగు వాడే అయ్యుండాలి", అన్నాడుట. చూసి చూసి, అటువైపుగా వెళ్తున్న ఒక ముస్లిం, "హనుమాన్ మా వాడే", అన్నాడుట. "అదేమిటయ్యా? హనుమంతుడిని ముస్లిం అని ఎలాగా చెప్తున్నావు?", అన్నాడుట. దానికి వాడు, "పేరు బట్టే చెప్పచ్చు. సులేమాన్, జలేమన్ లాగా హనూమాన్", అన్నాడుట.

ఇంట కదా చెప్పిగూడా నేను ఇలాగ చెప్పడం బాగోదు ఏమో కానీ, గరికిపాటి నరసింహారావుగారు మాకు బంధువు :) మొన్న నవంబర్ 14 వ తేదిన వారు "పాండురంగ మహాత్మ్యం" మీద వ్యాఖ్యానించడానికి బెంగుళూరు వచ్చినప్పుడు కలిసాను.

బాలాయనం ~ 1

చిన్నపిల్లల చేష్టలు, వాళ్ళ ఆలోచనలు, వాళ్ళ మాటలు, వాళ్ళ కోరికలు అన్నీ సరదాగా, నవ్వుగా ఉంటాయి. అలాంటివి కొన్ని ఇక్కడ చెప్తాను.

~~
మా అన్నయ్య కొడుకు ఏడాది వయసులో బాగా కుస్తీ పట్టి "కావా" అనే పదాన్ని తెలుసుకున్నాడు. అంటే "కావాలి" కి షార్ట్ కట్ అన్నమాట. వాళ్ళ అమ్మ, నాన్న అన్నిటినీ "నీకు ఇది కావాలా?", అని అడిగితే, దానికి వాడు "కావా" అని చెప్తాడు. మొన్నవాళ్ళ మేనత్తకు బాగా చిరాకు తెప్పిస్తే, "ఏం? దెబ్బలు కావాలా?", అని అడిగింది. వాడు పాపం నిజంగానే ఏదో తినేది అనుకుని "కావా", అని ఆశగా ఎదురు చూసాడు.

~~
విశాఖపట్నం వెళ్దామని మా ఫ్యామిలీ అందరూ ట్రైన్ లో కూర్చున్నాము. అప్పుడు ఒక పిల్లడు, వాళ్ళ అమ్మ, అమ్మమ్మ ట్రైన్ ఎక్కారు. వాళ్ల నాన్న టాటా చెప్పి వెళ్ళడం చూసాక వాడు ఏడవటం మొదలుపెట్టాడు. వాళ్ళ అమ్మమ్మ, "ట్రైన్ లో వెళ్ళాలంటే టికెట్ కావాలా? మీ నాన్న అది తీసుకురావడానికే వెళ్ళాడు?", అన్నారు. దానికి వాడు ఊఁ కొట్టి కొంతసేపటికి సైలెంట్ అయ్యాడు.
ఏదో పిచ్చా పాటి మాట్లాడుతూ నేను వాడిని పేరు, ఊరు అడిగాను. "నీ పేరు ఎంటిరా", అంటే "మై నేమ్ ఇస్ ప్రజేష్", అన్నాడు. "మీ నాన్న ఎం చేస్తూ ఉంటాడు", అన్నాను. దానికి వాడు "టికెట్ తెస్తున్నాడు", అన్నాడు. వారిని, నీకు ఎంత నమ్మకం రా మీ నాన్నమ్మ మాటల మీద అనుకుని ముక్కున వేలేసుకున్నాను. ఇక్కడ ఇంకో విశేషం ఉందండోయ్, వాడికి వాళ్ళమ్మ రామాయణం మొత్తం నేర్పించింది. ఎంత వరకు అంటే, "సంపాతి, లంకిణి" మొదలైనవాళ్ళు కూడా తెలుసును వాడికి!
~~
నా చిన్నప్పుడు (రెండు ఏళ్ళు అనుకుంటాను) నేను తెగ అల్లరి చేసేవాడిని. మా వదిన ఒకావిడ నన్నుఆట పట్టిస్తోంటే, నేను గోల చేస్తున్నాను. చూసి, చూసి మా అమ్మగారు నన్ను నాలుగు దెబ్బలు వేసింది. ఏడుస్తున్న నన్ను వదిలి మళ్ళీ వంటగదిలోకి వెళ్లారు. అప్పుడు వదిన ఆటపట్టించడానికి ముందుకు ఒంగి, "ఎరా రామకృష్ణ, మీ అమ్మ నీకు బొబ్బట్లు పెట్టినట్టు ఉంది? నాకు సగం పెట్టావా?", అంది. నేనెంత వేదవానో నాకే తెలియదు, ఇంక ఆవిదకేమి తెలుస్తూంది? నాలుగుని కరెక్ట్ గా రెండు భాగాలు చేసి, చెంప మీద రెండు దెబ్బలు వేసేసి వెళ్ళిపోయాను. అప్పుడు మొదలైంది, నేను మా చుట్టాలకి షాక్ ఇవ్వడం.